Reminders
If you're slipping away again in trifles, if you are caught in the hustle and bustle of life, if you're wandering off of the essence of life, take a breath, read one or more of these everlasting texts to remind you of what life is really about...
New texts are added at the top.
Survey
Mijn leven is van mij!
Ik wil niet gehoorzaam, getemd en oppassend zijn
ik wil niet fatsoenlijk, geremd en volwassen zijn
ik ben niet van jou, nee, ik ben vrij!
Mijn leven is van mij.
Op ’t ijs wil ik schaatsen en zelf zien hoe lang het houdt,
op koord wil ik dansen, gevaarlijk, dat laat me koud.
Ik ga voor geen risico opzij,
Mijn leven is van mij.
Mij kun je niets leren met dwang en met straf
ik weiger te buigen voor plicht.
Wil jij me bekeren dan wend ik mij af
en vlieg als een meeuw naar het licht.
Ik wil alles leren, vrijwillig en zonder dwang
ik wil alles riskeren want ik ben voor niemand bang.
Zo vecht ik en worstel ik me vrij,
Mijn leven is van mij!
Ik wil me niet schikken voor niemand een voorbeeld zijn
ik wil niet door blikken van anderen beoordeeld zijn
ik hou niet van huichelarij
Het leven is van mij!
En wil je me vinden dan krijg je protest
zo hard als ik kan schreeuw ik nee…
En mocht je me vinden, verlaat ik het nest
En duik als een meeuw in de zee.
Ik hunker naar vriendschap
En wil graag geborgen zijn
Ik deel in jouw blijdschap en ook als er zorgen zijn
Maar vraag niet mijn leven
Dat kan ik jou niet geven
Mijn leven is van mij…Van mij !!!
Risk taking is free
To laugh is to risk appearing the fool;
To weep is to risk appearing sentimental;
To reach out for another is to risk involvement
To expose feeling is to risk exposing your true self.
To place your ideas and your dreams
before the crowd is to risk their loss
To love is to risk not being loved in return
To live is to risk dying
To hope is to risk despair
To try is to risk failure.
But risk must be taken,
because the greatest hazard in life
is to risk nothing
The person who risks nothing, does nothing,
has nothing and is nothing;
They may avoid suffering and sorrow,
but they simply cannot learn,
feel change, grow, love, Live
Chained by their certitude, they are a slave,
they have forfeited freedom;
Only the person who risks is free.
Author Unknown
Heb geduld met alles wat onopgelost is in je hart
en probeer je vragen met liefde te bezien,
als kamers die gesloten zijn
of als boeken in een volslagen vreemde taal.
Zoek nog niet naar antwoorden.
Die kunnen je nog niet gegeven worden,
omdat je niet in staat zou zijn ze te leven.
En het gaat erom alles te leven.
Leef nu de vragen.
Mischien zul je dan geleidelijk, zonder het te merken,
jezelf ooit op een dag in het antwoord terugvinden.
Rainer Maria Rilke
Er is een vitaliteit, een levenskracht
Een energie, een impuls
Die door jou vertaald wordt
In actie
En omdat er maar één jij is
In alle tijden
Is deze expressie uniek
En als je ze blokkeert
Zal ze in geen enkele andere
Uitingsvorm ooit bestaan
De wereld zal ze niet kennen
Het is niet aan jou om
Te bepalen hoe goed ze is
Of hoe waardevol
Of zelfs hoe ze is in vergelijking tot
Andere expressievormen
Het is aan jou om te zorgen dat ze
De jouwe blijft
Zuiver en direct
Het is aan jou
Om het Kanaal open te houden.
Martha Graham, danseres
De herberg
Dit menszijn is een soort herberg,
Elke ochtend weer een nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
Een flits van inzicht komt,
Als een onverwachte gast.
Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij.
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt,
Die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen,
Om plaats te maken voor extase.
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
Ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns,
En vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd,
Om jou als raadgever te dienen.
Jelaluddin Rumi, vertaler mij onbekend
The Guest House
This being human is a guest house.
Every morning a new arrival.
A joy, a depression, a meanness,
some momentary awareness comes
as an unexpected visitor.
Welcome and entertain them all!
Even if they are a crowd of sorrows,
who violently sweep your house
empty of its furniture,
still, treat each guest honorably.
He may be clearing you out
for some new delight.
The dark thought, the shame, the malice.
meet them at the door laughing and invite them in.
Be grateful for whatever comes.
because each has been sent
as a guide from beyond.
Jelaluddin Rumi, translation by Coleman Barks
Is There A God?
One day a 6 year old girl was sitting in a classroom. The teacher was going to explain evolution to the children. The teacher asked a little boy: Tommy do you see the tree outside?
TOMMY: Yes.
TEACHER: Tommy, do you see the grass outside?
TOMMY: Yes.
TEACHER: Go outside and look up and see if you can see the sky.
TOMMY: Okay. (He returned a few minutes later) Yes, I saw the sky.
TEACHER: Did you see God?
TOMMY: No.
TEACHER: That's my point. We can't see God because he isn't there. He doesn't exist.
A little girl spoke up and wanted to ask the boy some questions. The teacher agreed and the little girl asked the boy:
Tommy, do you see the tree outside?
TOMMY: Yes.
LITTLE GIRL: Tommy do you see the grass outside?
TOMMY: Yessssss (getting tired of the questions this time).
LITTLE GIRL: Did you see the sky?
TOMMY: Yessssss
LITTLE GIRL: Tommy, do you see the teacher?
TOMMY: Yes
LITTLE GIRL: Do you see her brain?
TOMMY: No
LITTLE GIRL: Then according to what we were taught today in class, she must not have one!
The Pink Dress
There was this little girl sitting by herself in the park.
Everyone passed by her and never stopped to see why she looked so sad.
Dressed in a worn pink dress, barefoot and dirty, the girl just sat and
watched the people go by. She never tried to speak. She never said a word.
Many people passed by her, but no one would stop.
The next day I decided to go back to the park in curiosity to see if the
little girl would still be there. Yes, she was there, right in the very spot where she was yesterday, and still with the same sad look in her eyes.
Today I was to make my own move and walk over to the little girl. For as we all know, a park full of strange people is not a place for young children to play alone. As I got closer I could see the back of the little girl's dress. It was grotesquely shaped. I figured that was the reason people just passed by and made no effort to speak to her. Deformities are a low blow to our society and, heaven forbid if you make a step toward assisting someone who is different.
As I got closer, the little girl lowered her eyes slightly to avoid my intent stare.
As I approached her, I could see the shape of her back more clearly. She
was grotesquely shaped in a humped over form. I smiled to let her know it
was OK; I was there to help, to talk. I sat down beside her and opened with
a simple, "Hello"; The little girl acted shocked, and stammered a "hi";
after a long stare into my eyes. I smiled and she shyly smiled back.
We talked until darkness fell and the park was completely empty.
I asked the girl why she was so sad. The little girl looked at me with a
sad face said, "Because, I'm different"; I immediately said, "That you
are!"; and smiled. The little girl acted even sadder and said, "I know."
"Little girl," I said, "you remind me of an angel, sweet and innocent." She
looked at me and smiled, then slowly she got to her feet and said, "Really?"
"Yes, you're like a little Guardian Angel sent to watch over all people
walking by." She nodded her head yes, and smiled.
With that she opened the back of her pink dress and allowed her wings to
spread, then she said "I am." I'm your Guardian Angel," with a twinkle in
her eye.
I was speechless -- sure I was seeing things.
She said, "For once you thought of someone other than yourself.
My job here is done"; I got to my feet and said, "Wait, why did no one stop
to help an angel?"
She looked at me, smiled, and said, "Your the only one that could see me,"
and then she was gone.
And with that, my life was changed dramatically.
So, when you think you're all you have, remember, your angel is always
watching over you.
Like the story says, we all need someone...
And, every one of your friends is an Angel in their own way.
The value of a friend is measured in the heart.
I hope your Guardian Angel watches over you always.
I Threw Out...
Last week I threw out Worrying,
It was getting old and in the way.
It kept me from being me;
I couldn't do the things my way.
I threw out those Inhibitions;
They were just crowding me out.
Made room for my New Growth,
Got rid of my old dreams and doubts.
I threw out a book on My Past
(didn't have time to read it anyway)
Replaced it with New Goals,
Started reading it today.
I threw out childhood toys
Remember how I treasured them so?
Got me a new Philosophy too,
Threw out the one from long ago.
Brought in some new books too,
Called I Can, I Will, and I Must.
Threw out I might, I think and I ought.
Wow! You should've seen the dust.
I picked up this special thing
And placed it at the front door.
I Found It -- it's called Peace
Nothing gets me down anymore.
Yes, I've got my house looking nice.
Looks good around the place
For things like Worry and Trouble
There just isn't any place.
It's good to do a little house cleaning,
Get rid of the old things on the shelf.
It sure makes things brighter
Thank you God for cleaning up my-self.
Author unknown
THE SEARCH
There must be a wonderful morning somewhere
A dawn lit by justice and judgment is fair
A place where a helping hand is always held out
An ear that will listen stands poised and devout.
A place you can go when your heart needs attending
A place where a spirit gets healing and mending
A place where love's fire burns bright day and night
And in from the cold you may warm by its light.
There must be a wonderful evening somewhere
Where the sun finally sets on pain and despair
Where the coming of night is not filled with grief
And comforting sleep brings you joyful relief.
A place where the sunset is apt to reflect
A day without malice, without disrespect
A place where the only tears shed, are for joy
And a heart is not battered and bounced like a toy.
There must be a wonderful day somewhere
In a place filled with love and a great need to care
A place where the burdens of conflict are lifted
Where love is a skill and all lovers are gifted.
Where daily are spoken the words that support
And every mistake is not met with retort
A place where the land has not soaked up the blood
Where honor and truth are not cast in the mud.
A Place where the children are not left alone
Where Sisters and Brothers may come to atone
Where homeless and helpless don't cower in fright
Where the hearts and the minds of the world can unite.
So you set on a journey to seek out this land
With compass and map and a vision so grand
To find peace and comfort in a world that's so new
Where waters are crystal and skies are so blue.
With showers that cleanse and winds that refresh
Where the spirit is fed and not just the flesh
But search as you may, what you'll find to be true
That it can not be found, 'till it's found within you.
Author unknown
I wish my website may be such a place for you to dwell in.
Geloof In Jezelf
Geloof in jezelf
in de kracht die je hebt,
de kracht die jou door het leven leidt,
door goede en door slechte tijden.
Geloof in de verborgen kwaliteiten
die iedereen bezit en
die je de juiste weg zullen wijzen.
Geloof in morgen en
in wat die dag je zal brengen en
probeer alles van de zonnige kant te bekijken,
want met een positieve kijk op het leven
is er geen grens
aan jouw mogelijkheden.
schrijver onbekend
Lay-out aangepast door Ruth
Believe In Yourself
Believe in yourself
in the power you have,
the power which leads you through life,
through good and through bad times.
Believe in the hidden qualities
which everyone possesses and
which will show you the right way.
Believe in tomorrow and
in the things that day will bring and
try to see everything from the bright side,
'cause with a positive look on life
there's no limit
to your possibilities.
Author unknown
Translated from Dutch by Ruth
Seven Wonders of the World
A group of students were asked to list what they thought were the present Seven Wonders of the World. Though there was some disagreement, the following got the most votes.
1. Egypt's Great Pyramids
2. Taj Mahal
3. Grand Canyon
4. Panama Canal
5. Empire State Building
6. St. Peter's Basilica
7. China's Great Wall
While gathering the votes, the teacher noted that one quiet student hadn't turned in her paper yet. So she asked the girl if she was having trouble with her list. The girl replied, "Yes, a little. I couldn't quite make up my mind because there were so many."
The teacher said, "Well, tell us what you have, and maybe we can help."
The girl hesitated, then read, "I think the Seven Wonders of the World are:
1. to touch
2. to taste
3. to see
4. to hear
She hesitated a little, and then added:
5. to feel
6. to laugh
7. and to love
The room was so full of silence you could have heard a pin drop. Those things we overlook as simple and "ordinary" are truly wondrous. A gentle reminder that the most precious things are in front of you.
Your family, your faith, your love, your good health and your friends.
Two wolves
An old Cherokee is teaching his grandson about life.
"A fight is going on inside me," he said to the boy.
"It is a terrible fight and it is between two wolves.
One is evil -- he is anger, envy, sorrow, regret, greed, arrogance, self-pity, guilt, resentment, inferiority, lies, false pride, superiority, and ego.
The other is good -- he is joy, peace, love, hope, serenity, humility, kindness, benevolence, empathy, generosity, truth, compassion, and faith.
This same fight is going on inside you -- and inside every other person, too."
The grandson thought about it for a minute and then asked his grandfather,
"Which wolf will win?"
The old Cherokee simply replied, "The one you feed."
IF I HAD MY LIFE TO LIVE OVER
I would have invited friends over to dinner,
even if the carpet was stained and the sofa faded.
I would have eaten the popcorn in the GOOD living room
and worried much less about the dirt
when someone wanted to light a fire in the fireplace.
I would have taken the time to listen
to my grandfather ramble about his youth.
I would never have insisted
the car windows be rolled up on a summer day
because my hair had just been teased and sprayed.
I would have burned the pink candle
sculpted like a rose
before it melted in storage.
I would have sat on the lawn with my children
and not worried about grass stains.
I would have cried and laughed less while watching television
and more while watching life.
I would have gone to bed when I was sick
instead of pretending
the earth would go into a holding pattern
if I wasn't there for the day.
I would never have bought anything
just because it was practical,
wouldn't show soil
or was guaranteed to last a lifetime.
Instead of wishing away nine months of pregnancy,
I'd have cherished every moment
realizing that
the wonderment growing inside me
was the only chance in life
to assist God in a miracle.
When my kids kissed me impetuously,
I would never have said,
"Later. Now go get washed up for dinner."
There would have been more, "I love you's"
and more, "I'm sorry's"
but mostly,
given another shot at life,
I would seize every minute ...
look at it and really see it ...
live it ...
and never give it back.
By Erma Bombeck, who lost her fight with cancer layout adapted by Ruth
De uitnodiging
Ik wil niet weten hoe je in je levensonderhoud voorziet.
Ik wil weten waar je naar hunkert,
ik wil weten of je durft te dromen
van de vervulling van je verlangen.
Ik wil niet weten hoe oud je bent.
Ik wil weten of je voor gek durft te staan
uit liefde,
ter wille van je dromen,
ter wille van het avontuur van in leven zijn.
Ik wil niet weten welke planeten
in conjunctie staan met jouw maan.
Ik wil weten of je het centrum hebt bereikt van je smart,
of je verraderlijke kanten van het leven je hebben geopend
of dat je je levenslust bent verloren
en je je hebt afgesloten uit angst
voor nog meer pijn!
Ik wil weten of je bij pijn kunt zijn,
de mijne of de jouwe,
zonder iets te doen om die te verbergen of te laten verdwijnen.
Ik wil weten of je bij vreugde kunt zijn,
de mijne of de jouwe,
of je uitbundig kunt dansen
en of je extatisch kunt zijn
tot in de toppen van je vingers
en de puntjes van je tenen,
zonder ons te waarschuwen voorzichtig of reëel te zijn
of te denken aan de beperkingen van je menselijkheid.
Ik wil niet weten of het verhaal dat je me vertelt waar is.
Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen
om trouw aan jezelf te zijn;
of je het kunt verdragen van verraad te worden beschuldigd
en geen verraad te plegen aan jezelf.
Ik wil weten of je trouw en dus betrouwbaar kunt zijn.
Ik wil weten of je schoonheid kunt zien,
al schijnt de zon niet elke dag,
en of je je leven kunt laten ontstaan
uit de aanwezigheid van God.
Ik wil weten of je kunt leven met falen,
jouw falen en mijn falen,
en toch aan de oever van een meer kunt staan
en 'ja!' te roepen tegen een zilveren maan.
Ik wil niet weten waar je woont of hoeveel geld je hebt.
Ik wil weten of je na een nacht van verdriet en wanhoop
opstaat,
vermoeid,
gekwetst tot in je botten,
en voor kinderen doet wat nodig is.
Ik wil niet weten wie je bent
of hoe je hier bent gekomen.
Ik wil weten of je met mij in het centrum van het vuur wilt staan
zonder terug te deinzen.
Ik wil niet weten waar, wat of met wie je hebt gestudeerd.
Ik wil weten wat je innerlijk steun biedt
als al het andere wegvalt.
Ik wil weten of je alleen kunt zijn met jezelf
en of je in lege momenten
werkelijk op je gezelschap gesteld bent.
In 1994 geïnspireerd door een oude wijze indiaan, 'Oriah Mountain Dreamer'.
Terug te vinden in het boek Spirituele intelligentie: De kwaliteit die grenzen verlegt van Danah Zohar en Ian Marshall.
DE HISTORIE VAN TWEE KIKKERS
In een emmer halfvol melk vielen eens twee kikkers.
De eene zei: "Ik was voor 't ongeluk geboren."
Hij spartelde wat, maar ging weldra den dieperik in.
De tweede zei: "Kerel, houdt er den moed maar in."
Hij zwom en sloeg en spartelde
zoolang en zooveel
tot hij 's anderendaags veilig te rusten lag...
op een vette klomp boter.
En uit dit vertelsel trek ik een besluit:
Vrienden-al, weest optimist.
Dan hebt ge kracht
meer dan ge wist.
Wijl een pessimist...
... Die mist!
Oorsprong onbekend
Zand en Steen
Een verhaal vertelt over twee vrienden die door de woestijn liepen. Op een moment tijdens de reis kregen ze ruzie en de ene vriend sloeg de ander in het gezicht. Degene die geslagen werd was gekwetst, maar zonder iets te zeggen schreef hij in het zand:
'VANDAAG SLOEG MIJN BESTE VRIEND MIJ IN HET GEZICHT.'
Zij liepen verder totdat zij een oase vonden, waar zij besloten een bad te nemen. Degene die was geslagen, raakte vast in modder en dreigde te verdrinken, maar de vriend redde hem. Nadat hij was bijgekomen, schreef hij op een steen:
'VANDAAG REDDE MIJN BESTE VRIEND MIJN LEVEN.'
De vriend die had geslagen en zijn beste vriend had gered vroeg hem:
'Nadat ik je had geslagen, schreef je in het zand en nu schrijf je op een steen, waarom?'
De andere vriend antwoordde: 'Als iemand ons pijn doet moeten we het in zand opschrijven waar de wind van vergeving het kan uitwissen. Maar als iemand iets goeds doet voor ons, moeten we het in steen graveren, waar geen wind het ooit kan uitwissen.'
LEER OM JE PIJN IN HET ZAND TE SCHRIJVEN EN OM JE GOEDE ERVARINGEN IN STEEN TE GRAVEREN.
Schrijver onbekend
SAND OR STONE?
A story tells that two friends were walking through the desert. In a specific point of the journey, they had an argument, and one friend slapped the other one in the face.
The one, who got slapped, was hurt, but without anything to say, he wrote in the sand:
"TODAY, MY BEST FRIEND SLAPPED ME IN THE FACE."
They kept on walking, until they found an oasis, where they decided to take a bath. The one who got slapped and hurt started drowning, and the other friend saved him.
When he recovered from the fright, he wrote on a stone:
"TODAY MY BEST FRIEND SAVED MY LIFE."
The friend who saved and slapped his best friend, asked him, "Why, after I hurt you, you wrote in the sand, and now you write on a stone?"
The other friend, smiling, replied: "When a friend hurts us, we should write it down in the sand, where the winds of forgiveness get in charge of erasing it away, and when something great happens, we should engrave it in the stone of the memory of the heart, where no wind can erase it"
Unknown
I will greet this day with love in my heart.
And how will I do this?
Henceforth I will look on all things with love
and I will be born again.
I will love the sun for it warms my bones,
yet I will love the rain for it cleanses my spirit.
I will love the light for it shows me the way,
yet I will love the darkness for it shows me the stars.
I will welcome happiness for it enlarges my heart,
yet I will endure sadness for it opens my soul.
I will acknowledge rewards for they are my due,
yet I will welcome obstacles for they are my challenge.
Og Mandino (1923-)
American Author
There are hands to heal you Hands to heal your suffering Hands to heal your pain.
These are precious hands, magical hands. Hands with the power to heal.
A power so awesome, a will so strong Be calm now, it will not be long Those hands are always there to heal and guide.
Giving fortitude and energy, healing all your wounds.
And where must we find these hands? look at yourself... for they are in front of you and have always been there.
They are your own hands Your own strength Your own magical power You have the energy within.
Now heal yourself. Healing comes from within And in time it will come, from your own precious hands. Patricia Eales Taken from the booklet of the 3cd-box Spirit of Healing
Er was eens een hond die rondrende in een kamer, waarvan alle wanden van spiegels voorzien waren. Plotseling zag hij veel honden. Hij werd woedend, liet zijn tanden zien en gromde. Alle honden in de spiegel werden even woedend, lieten hun tanden zien en gromden. De hond schrok en begon rondjes te lopen tot hij eindelijk in elkaar stortte. Had hij maar éénmaal met zijn staart gekwispeld. Al zijn spiegelbeelden hadden hem hetzelfde vriendelijke gebaar teruggegeven.
Indisch sprookje, genoteerd door Stephan Palos, geciteerd in Vrouw & Wereld: maandblad KAV. Januari 2002 nr.1
Tel de waarde van je tuin met bloemen en niet met de bladeren die er vallen. Tel je dagen met de gouden uren, maar de wolken; vergeet ze allemaal. Tel je nachten met de sterren, niet met de schaduwen. Tel je leven met elke glimlach en niet met tranen. Tel je leeftijd met vrienden en niet met jaren! Anoniem
dat de nabijheid van een mens gezond, ziek, dood en levend maken kan. Dat de nabijheid van een mens goed, kwaad, treurig en vrolijk maken kan.
Wist je
dat het wegblijven van een mens kan doen sterven, dat het komen van een mens weer doet leven. Dat tijd hebben voor een mens meer is dan geld, dan geneesmiddelen, soms meer dan een geniale operatie.
Wist je
dat het luisteren naar een mens wonderen verricht, dat welwillendheid rente opbrengt, dat een voorschot van vertrouwen honderdvoudig tot ons terugkeert.
Wist je
dat doen meer is dan spreken.
Wist je dat alles al?
(c) Wilhelm Willms
Als je door de nacht gaat zonder één ster, doodmoe en alleen denk er dan aan dat boven de wolken, iemand naar je glimlacht.
When you're strolling through the night without a single star, tired and alone remember that high above the clouds someone is smiling at you. Translation & adaptation by Ruth
LAAT JE JE KINDERTIJD NIET AFPAKKEN
lieve kinderen, laat je je kindertijd niet afpakken. Kijk, de meeste mensen leggen hun kindertijd af als een oude hoed. Ze vergeten die als een telefoonnummer dat niet meer bestaat. Ze zien hun leven als een lange worst die ze langzaam opeten. En wat opgegeten is, bestaat niet meer.
Van lager tot hoger onderwijs wordt er je gevraagd om 'goed te werken op school'. En als je tenslotte bovenaan de ladder geraakt bent, zaagt men de overbodig geworden onderste sporten door. En daar sta je dan. Je kan niet meer terug.
Maar moet je in het leven niet, net als in een huis, trap op trap af kunnen gaan? Wat is de mooiste eerste etage zonder de kelder met zijn heerlijk ruikende vruchten en zonder benedenverdieping met knerpende deur en snerpende bel? Toch leven de meeste mensen zo! Ze staan op de hoogste treden, zonder trappen en zonder huis, en doen gewichtig. Vroeger waren ze kinderen, nadien werden ze volwassenen, maar wat zijn ze nu?
Alleen hij die volwassen wordt en kind blijft, is echt mens. Begrijp je dat? Eenvoudige dingen zijn immers zo moeilijk te begrijpen. Maar doe niet te veel moeite. De raad die ik geef, is niet voor luie, maar voor al te ijverige mensen bestemd. En die moeten dan ook goed luisteren.
Het leven is immers meer dan huiswerk maken. De mens moet leren, alleen de beesten blokken. Ik spreek uit ervaring. Ik was als kleine jongen goed op weg om een blokbeest te worden. Dat ik het toch niet werd, verwondert mij nu nog.
Het hoofd is niet het enige lichaamsdeel. Wie het tegendeel beweert, liegt. En die de leugen gelooft, zal er niet goed voorstaan, ook al is hij voor alle examens geslaagd. Je moet ook kunnen springen, dansen, turnen en zingen. Anders ben je met je hoofd vol wetenschap een kreupele en verder niets!
ERICH KÄSTNER
VERGEET DE MOOIE DAGEN NIET
Als je moe bent, als je overhoop ligt met je omgeving, als je geen raad meer weet en je diep ongelukkig voelt, denk dan even terug aan de mooie dagen, dat je lachte en danste, dat je tegen iedereen vriendelijk was als een kind zonder zorgen!Vergeet de mooie dagen niet! Als de horizon, zover je kunt kijken, donker blijft zonder een teken van licht, als je hart vol verdriet is en misschien vol bitterheid, als schijnbaar alle hoop op nieuwe vreugde en geluk verdwenen is, zoek dan toch zorgvuldig in je herinnering, ik vraag 't je, de mooie dagen. De dagen dat alles goed was, geen wolkje aan de hemel, toen er iemand was, bij wie je je thuis voelde, toen je enthousiast kon zijn over die ander die je nu ontgoocheld heeft en misschien bedrogen. Vergeet de mooie dagen niet! Want als je ze vergeet komen ze nooit meer terug! Neem jezelf opnieuw helemaal in handen. Vul je hoofd met blijde gedachten, je hart met vergevingsgezindheid, tederheid en liefde en je mond met een lach en alles wordt weer goed.
PHIL BOSMANS
DON'T FORGET THE HAPPY DAYS
If you're tired, if you're in conflict with your surroundings, if you're desperate and feeling deeply unhappy, just remind the happy days, when you laughed and danced, when you were kind to everyone like a child without any sorrow ! Don't forget the happy days ! When the horizon remains dark, as far as you can see without any sign of light, when your heart is full of grief and maybe bitterness too, when all hope for new joy and happiness seems gone, you still have to search in your memory, I'm asking you, for the happy days. Those days when everything was fine, no clouds up in the sky, when there was somebody, with whom you felt comfortable, when you could be enthusiastic about that other person, who has now disappointed you and maybe cheated on you. Don't forget the happy days! When you forget them, they will never come again! Pull yourself together. Fill your mind with happy thoughts, your heart with forgiveness, tenderness and love put a smile on your face and everything is going to be alright.
PHIL BOSMANS
Translation & adaptation from Dutch by Ruth
KittyMother Kreations
~ Latest update: 2 July 2004 ~
|