My Poetry

Elke keer weer...

Elke keer weer...
is er dat gevoel.
Het doet me zeer.
Weet je wat ik bedoel?

Elke keer weer...
als ik de deur achter me dicht trek,
drukt het me teneer.
Vind je het gek?

Ik ben weer alleen.
En mis je zo.
Weet dat ik het meen.
Het is niet anders zo.

Ik weet het wel, ik idealiseer,
maar druk ik bij jou op de bel,
dan verheug ik me wel,
elke keer weer...

Whisper

Whisper something to me...
to ease the pain
justify my feelings
strengthen my heart.

Touch me, gently
so I can feel
that I am loved
that I am accepted
for whom I am.

Look into my eyes
see the restlessness,
the tears, the pain,
but also
the passion,
the fire,
the energy
which drives me
higher
the desire
never to be a liar,
to fight for what's my truth.

Toekomstmuziek

In de verte
vormen gezichten
vele vredige vergezichten

Horizonten
laten zich niet vangen
verschuiven steeds
verlengen het verlangen

Verrekijken
om te reiken
naar beloftes
in 't verschiet

Uren turen
naar de einder,
want het einde
is het einde niet

Zoute wonden

jaren druppelden
tot een lege zee
het enig gezucht
dat bewoonde de bewolkte lucht
kwam van het meisje op het strand
met de zandloper in de hand
met haar andere palm
sneed ze
doodkalm
haar hart weg
vermoord, doch ongehoord
handen en voeten gebonden
stalen structuren verwonden
beweging gekneld
eigenheid gekweld
vloed zoog aan haar tenen
ziltheid doordrenkt
golven die lonken
bijna verdronken
maar toen...
werd genade geschonken

De pijnboom

verdriet welt
pitten van de pijnboom
verbrijzel ik tussen de tanden
nood is groot
aan helende handen

van energie verstoken
in mezelf ondergedoken
niet te vatten
vat vol emoties
tranen wissen
laat me niet klissen

met rust en vertrouwen
mezelf weer opbouwen
vooral onthouden
van mezelf te houden

Doe ze nog eens vol...

Waarom wachten
tot een ander schenkt

Waarom wachten
tot een ander wenkt

Het levenswater werd geschonken
gretig heb ik het opgedronken

Toch... tot vervelens toe
droog en leeg
verorberd wat ik kreeg
zit ik
weer te wachten
telkens te trachten
smekend te smachten

verlangen vreet vrijheid

Verlaten strand

Warme boot
verlaat haven.
Tranen verdiepen
ongemerkt de zee.

Handen reiken.
Tevergeefs.
Slaan terug
op eigen borst.

Afgekeerd en krom
strompelen.
Illusie-
loos.
Een blik
achterom.
En nog een.

Waarheid snijdt.
Vrijheid.
Voor jou.
Niet voor mij.

Knieën,
handen
bijten in het zand.
Op het verlaten strand.

Liefdes lijm

gesluierde ogen
scherven op de kille vloer
niet voorzichtig genoeg
prachtige taferelen in brokstukken
liefdes lijm heelt de pijn
maar de tube is opgedroogd...

Draaikolk

Gegrepen door de draaikolk
van gedachten en gevoel.
Gerukt uit mijn gretige grip het roer.
Ondersteboven.
Door elkaar geschud.
Een poos het noorden kwijt.
Twijfels overspoelen mij.
Waterpeil stijgt.

Maar onbevreesd en onbevangen
trotseer ik de zee van verlangen
tot ik strand
op het warme zand.

Vingers

Vingers volgen
strijdsporen
aanwezig maar ook voorbij

Vingers voelen
verdriet
ver en toch dichtbij

Vingers vragen
hou van mij!

Mirrors of my soul

My heart is in your hand
and yet... you do not understand
the cause behind the tears,
the depth of all my fears.

When words don't come easy,
you needn't say a thing.
I just want some arms
in my surroundings.

Have a close look
at the mirrors of my soul.
Grab the pieces, gently
make the puzzle whole.

Nachtmuziek

Orgel der emoties
klieft klanken,
mengt melancholieën.

Vragende vingers
wervelen woest,
snipperen liefdespartituur.

De trieste toets
weerom aangeslagen.
Schrille toon van gevangen verlangen.

Geketende kracht
bespeelt blindelings
de muziek van de nacht.

Tranen in een glas

Tranen parelen op m'n glas.
Hier, met mezelf op het terras,
denk ik aan
hoe ik zou willen
dat het was.

Leegtes passeren de revue.
En weer ontvlucht ik
het nu.

O, zet een stop op dat verlangen.
En het najagen van eigen belangen.

Hier, op m'n terras,
probeer ik te ontvluchten
wat was.

En hef ik het glas wijn
op hoe het zal zijn.

Liefdesspel

De taal van jouw handen
maakt woorden overbodig.
De streling der liefde,
meer heb ik niet nodig.

Jouw pionnen
in het liefdesspel
schuifel je steeds verder
op m'n vragend vel.

Met grote ogen en volle mond
zie ik het einde naderen.
Voel, mijn bloed kookt
in m'n ademloze aderen.

Eenmaal aangekomen
schreeuwen we het uit.
Het spel kan herbeginnen.
Huid tegen huid.

The spell

The spell has been broken
eyes wide open
No more longing
from what I miss
I accept what is.

Spell-bound I was
by all my expectations
eagerly searching
never-ending sensations.

The more I longed
the more it hurt
this is the lesson
I have learned.

You're looking too far for
what you're looking for
You needn't any more
Just remember this wisdom:
OM MANI PADME HUM

Geladen

Ik mis de liefdespool
om mijn lading te neutraliseren.

Nu ben ik slechts negatief geladen.
De positieve pool ontbreekt.

En de spanning smeekt
om terug één te zijn.

Ik leg verbinding met de kosmos;
liefde geeft mij het warmebuikgevoel.

Ontsla me

Laat me liefhebben,
duizend en één nachten lang.
Breek de ketens van de vloek.
Ontsla me van de ban.

Veel te lang heb ik gedoold
in de kerker van eenzaamheid,
maar mijn vuur is niet verkoold,
de passie, die raak ik niet kwijt.

Wat wil ik graag liefde geven,
drijven op de stroom van gevoel.
Laat me zweven in dit aardse leven.
Leven in liefde, dat is mijn doel.

Ik open de blinden van mijn hart
zodat iedereen ziet
hetgeen mij het meeste tart:
leven zonder liefde, dat kan ik niet.

Reaching out

a delicate creature
-only here for a while-
reaching out
for humankind

listen closely...
can you hear
her heartbeat

do be gentle
do be kind
then she will
open your mind

forget the heartache
search no more
be brave
open the door

Wie durft

wie durft door de spiegel
wie breekt het glas
aanslag van ware warmte
condens van droeve druppels

hoe kan je glas breken
zonder snijdende scherven
zonder slag of stoot

dit ijsraam zal smelten
door de adem van een gelijke
de ijspegels van deze cel
verwateren als sneeuw voor de zon

eigen warmte ontoereikend
jou heb ik nodig
opdat het venster kraakt
en ik als herboren
ter wereld kom
naakt

wait and see

the tears that drip in my hands
won't wash away the hope
I know my time will come
'though there's much for me to cope

I'm never going down
don't be deluded by your eyes
if you speak the language of the heart
you'll see a spirit strong and wise

weight of loneliness and despair
will never break
the magic of the butterfly
floating the air.

Maybe love may not be
but I'll find my flow
just you wait and see!

Aan je zij

De zwarte hemelmantel spreidt zich
om je tenger lijfje heen;
de sterretjes weerspiegelen,
fluisteren: je bent niet alleen.

Je kille vingers strek je
naar de goudwarme bron.
Een zucht weet te ontsnappen:
vergeten, als dat maar kon.

Je legt je wang weemoedig
tegen moeder aardes borst.
Je drinkt haar dauw,
je laaft je dorst. haar grassige haren.
Niets hoef je te zeggen,
ze beluistert je hartesnaren.

Zo blijf je liggen
tot in de eeuwigheid.
En algauw overstijg je
ruimte en tijd.

Het spel is ten einde;
je ogen schitteren blij,
want daar is de liefde,
daar, aan je zij.

Laat mij maar

laat mij maar even
baden in mijn tranen
als Venus zal ik herrijzen

laat mij maar even
dwalen in mijn kraters
lava zal terug vloeien

laat mij maar even
mijn vleugels kortwieken
een nieuw verenkleed groeit aan

laat mij maar even
mijn blaadjes verliezen
knoppen beloven bloesem

laat mij maar even
naar lucht happen
ik vind een tweede adem

laat mij maar even
over mijn wezen bezinnen
om dan opnieuw te beginnen...

Trick or treat?

my mind is playing
a trick on me
visions I see
they'll never be

though I stare
at reality's face
still I almost feel
love's embrace

a threat to sanity
I wonder anxiously
which way to go
to keep myself alive

to dream one's reality
a bittersweet trap
to unpoeticize life
is that a better step?

De andere kant

haat en liefde
hand in hand
op de loopbrug
naar de andere kant

keer niet
op je passen terug
maak vorderingen
maar wees niet te vlug

diepte doet duizelen
maar toppen zijn hoog
laat je adem benemen
loop niet om in een boog

hout huivert
je wantrouwt je voet
de weg die je wil
vergt al je moed

je sluit de horizon
hoopvol in je hart
je ziel maakt zich klaar
voor een gloednieuwe start

This heat

let me bite my tongue three times
before these lips form words

let me cuddle up these syllables
too many times your heart met hurt

let me file my fingernails
no more scars upon your soul

let me close my disturbing eyes
re-establish e-qui-li-bri-um

let me rule out desire
not mix up minds any more

so please let me retreat
I can't handle this heat

Thanks to Kurt Grigg for the great java script for the Butterfly float.

~ Latest update: 4 January 2004 ~